Naar Keystone met een stop in Leadville

Vanmorgen nemen we afscheid van de vriendelijke eigenares en rijden nog een keer naar het stadje Salida. Het is zaterdag en dat betekent dat er in de meeste stadjes wel een farmer markt is. De zogenaamde boerenmarkt heeft veel groente en fruit, maar ook veel biologische waren, zoals zelf gebakken brood, taart, honing en Jam. We zetten de auto weer op de parkeerplaats bij de rivier en lopen dan vier blokken richting het park. Parkeren is in de meeste steden hier gewoon gratis, maar wel voor maximaal twee of drie uur, om andere ook een kans te geven. Gelukkig geldt dat niet voor hier, dus dat is fijn.

De markt is enorm gezellig en divers. Er staat een jong Amish stel zelfgemaakte taart te verkopen en er is ook een afdeling speciaal voor kinderen die iets van eten of drinken willen verkopen. Wederom fantastisch geregeld allemaal. We lopen nog even de winkelstraat door en lopen dan weer terug naar de auto. Met de auto rijden we eerst naar het pompstation twee straten verder om te tanken en een koffie mee te nemen voor Elske. Nu kunnen we de reis weer voortzetten en na enkele bochten zitten we weer op de grotere weg naar onze volgende bestemming: Keystone.

Wederom is de weg weer prachtig en kunnen we niet anders dan hier en daar even stoppen. Eerst rijden we langs de Twin Lakes. Twee meren waar een mooie camping bij is en de uitzichten op de bergen met hun besneeuwde toppen prachtig. Dan rijden we een stukje verder en komen we aan bij het dorpje Leadville. Hier hebben we eerder een nachtje geslapen, maar toen waren de meeste winkels al gesloten. Nu op zaterdag is alles open en hebben tijd genoeg om even rond te kijken. Er is een koffie tent met de naam Coffee on the Hill, die bekend staat om zijn heerlijke blueberry muffins. We hebben hem vorig jaar al gegeten hier en hij is inderdaad heerlijk. Maar we zijn nu wat later en helaas is de muffin al op. Ze worden op dit moment bijgemaakt, maar daar gaan we niet op wachten. Zonder een andere keuze te hebben gemaakt, lopen we het straatje verder door. Er zijn een aantal kringloopwinkels waar ik wel even wil kijken en eentje in het bijzonder. Die zag er vorig jaar door het winkelraam al geweldig uit, dus nu hij open is ga ik alles eens goed bekijken. En wauw wat een collectie. Ik zie zoveel mooie dingen die ik best wil kopen. Bordjes, vlaggen, flesjes, bekers, posters, hoeden. Er is teveel om op te noemen en alles heeft een prima prijs. Op de bovenste verdieping hangt een originele tekening met handtekening van de kunstenaar Shepard Fairey voor 74 dollar. Ik weet dat Floor deze geweldig zou vinden voor in haar kamer. Maar de poster zit in een grote lijst en die is vrij groot. Die krijgen we nooit in goede conditie naar Nederland. Toch hebben we nog even een twijfel gesprek met de eigenaar over de prijs, want als de prijs nog iets naar beneden kan, kunnen we een risico best lopen, dan laten we de lijst hier en nemen enkel de poster mee. Maar helaas de prijs staat vast, dus we laten hem hangen. Verder staat er zoveel andere mooie spullen, maar het is gewoon niet mee te nemen allemaal. Helaas. En zonder enige aankoop lopen we de straat weer door. Aan het eind van de straat nemen we nog een koffie mee voor Els en lopen dan terug naar de auto.

We bekijken weer even goed de GPS op de telefoon voor het geval we geen verbinding hebben onderweg en rijden dan de mooie weg verder naar ons volgende hotel. De weg is weer fantastisch en we genieten enorm. De weg stijgt enorm omhoog en we zitten inmiddels op 4500 meter hoogte. Als we uitstappen is het gewoon fris buiten en op zo’n honderd meter afstand ligt eeuwige sneeuw. Een mooi gezicht op zo’n afstand.

Als we in de buurt van Keystone rijden zien we grote hotels naast beide kanten van de weg. Het is een enorm groot ski oord en dat zie je aan alles. Aan de vele hotels en de skilift en die de bergen in gaan, maar helaas ook aan het slechtere wegdek. Het wegdek heeft veel scheuren en gaten en dat is een gevolg van de sneeuw en ijs op het asfalt. We rijden er prima op hoor, maar we zijn dit niet zo gewend. We rijden naar ons hotel, maar er is geen receptie te bekennen. Gelukkig kunnen we het even vragen aan een paar andere bewoners, maar de receptie blijkt twee kilometer verderop te zitten langs de grote weg waar we zojuist reden. Dus rijden we weer terug en melden ons daar bij het kantoor. Hier krijgen we dan onze sleutel en alle codes voor o.a. de parkeergarage. De kamer is zeer ruim, met een huiskamertje erbij, dus dit is weer genieten. Ons balkon kijkt uit op de grote dennenbomen en je hoort een rivier kolken. Zalig.

We rijden de auto richting het centrum van dit ski oord en daar zitten diverse restaurants. We kiezen voor een Amerikaans Mexicaans restaurant wat op de hoek zit en voldoende keuze heeft voor ons. Elske heeft een flinke burrito met groente en ei, bonen en rijst en ik twee stukken gegrilde kip met bonen en groenten en rijst. Het is heerlijk en een goede afsluiting weer van deze dag. Het is nog een beetje licht als we terug rijden naar onze kamer, waar we met de balkondeur open heerlijk in slaap vallen.