De highway 101 naar Port Angeles

Op ons gemak maar wederom vroeg stappen we uit bed. Het is half zeven vandaag dat ik onder de douche stap, maar we hebben we de hele nacht door geslapen, dus we beginnen aan de Amerikaanse tijden te wennen. In de gedeelde woonkeuken van het huis eten we lekker een broodje met salami, kaas en pindakaas met een kop  thee en koffie, maar helaas is de koffie mislukt en zullen we die ergens anders moeten gaan zoeken voor Els. Na een korte rit komen we langs een biologische supermarkt met een restaurant. Binnen is er een prima, maar meestal een te dure keuze voor het een of ander. Elske kan daar wel een lekkere koffie scoren en ik neem een flesje vruchtensap voor mezelf mee. Op weg naar de kassa, neemt Els nog een muffin mee voor de lekkere hap onderweg. Het is vrijdag en we zien dat het best druk is op de weg. Waarschijnlijk zijn er al een Amerikanen die hun weekend verlof in de bergen gaan vieren en zien we daarom veel grote autos rijden met dakkoffer of een trailer met een boot. Via de plaats Olympia rijden we de highway 101 op. Hier start de beroemde snelweg van Amerika en zal hij langs de kust naar beneden slingeren. Wij hebben hem reeds omhoog gereden vanaf de Mexicaanse grens tot en met San Francisco en het is dus leuk om hem af te maken. Maar nu vanaf Seattle tot aan San Francisco. Daar zijn we natuurlijk wel even een paar dagen zoet mee, maar dat lezen we in de volgende blogs. De start van de highway 101 is in ieder geval weer prachtig. Het is een hele fijne weg die vlak langs de zee slingert. Zo nu en dan met een kleine afwijking het land in en dan snel weer terug naar de rand, zodat we tussen de enorme dennenbomen het blauwe water weer kunnen bewonderen. Hier en daar is een klein dorpje en een parkeerplaats om even te stoppen en de omgeving in ons op te nemen. In het binnenland zien we hoge bergen met sneeuwtoppen, maar wij hebben het met 23 graden met heel weinig wind heerlijk warm. 

Onderweg ziet Elske een grote zeeleeuw op een soort vlot drijven en we zien soms grote vogels boven ons vliegen. De adelaars of gieren hebben in de lucht een enorme spanwijdte. De gieren hebben een rode kop en hebben de naam Turkey Vulcan. Van dichtbij zijn het lelijke gieren maar in de lucht prachtig om te zien. Onderweg zien we een aantal malen een hert of een eekhoorn, maar verder is het qua dieren redelijk tam. Elske vindt dat er vandaag te weinig gestopt wordt, maar ik beloof haar dat we dat morgen beter doen. Nu rijden we rond een uur of vijf langs een Walmart waar we nog even wat fruit en een brood kunnen inkopen voor ons ontbijt morgen ochtend. Vandaag slapen we bij de Riviera Inn. Een eenvoudig maar echt een prima en vooral schoon motel aan de rand van Pot Angeles. De vriendelijke eigenares overhandigt ons de sleutel van kamer 120 en verteld ons nog even hoe we het snelst bij de entree van het Olympisch National Park kunnen komen. We laden onze koffers vast uit en rijden al snel weer richting het enorme regenwoud. Bij de eerste de beste afslag naar rechts volgen we gewoon de route en zien we naast wat huizen een meer onder aan de berg. Maar helaas lijkt het onmogelijk om zomaar bij het meer te komen. De meeste ingangen zijn privé eigendom en we zullen het met een foto van een afstand moeten doen. We raken nog even in gesprek met een bewoner die ons wat verteld over de buurt. Hij woont hier al zijn hele leven en neemt met ons de helft van de andere bewoners even door. Het is een gezellige vent, maar kan ons ook niet verder helpen voor een weg naar het meer. We zetten de auto weer in zijn drive stand en bijna automatisch volgen we het pad een stukje verder het bos in. Het is verschrikkelijk mooi hier en het is een genot om in de laatste zo uurtjes hier nog even te wandelen. We merken alleen wel dat het snel wat kouder begint te worden en we zien de zon langzamerhand tussen de bomen zakken. Terug in de auto rijden we richting de Wharf van Port Angeles. De Wharf is het boten werf gebied waar meerdere restaurantjes en winkels zitten. Toch zien we niets wat ons nu aantrekt, want we hebben eerder al besloten dat we vandaag voor een patat hamburger avond gaan. Dus met enkele bochten verder rijden we de parkeerplaats op van Jack in the Box. Dit is een vrij bekende fastfood keten, maar eerlijk gezegd hebben wij er nog nooit gegeten. Binnen ziet het er rommelig uit, maar ze hebben voldoende keus. Elske neemt een krul friet met mayonaise en ik een hamburger menu met patat en een milkshake. Bij het menu krijg je gratis twee tacos. Geen idee waarom en ik vind het een vreemde combinatie maar ach, we gaan het proberen om allemaal weg te krijgen. De ananas milkshake is lekker en heeft een dikke top van slagroom bovenop met een rode kers om hem af te maken. Heerlijk. Maar de twee dunne tacos zijn niet al te sterk en leg ik na twee kleine happen aan de kant. De flinke hamburger met patat zijn proximaal en ook Els is happy met de krul frieten. Nu kunnen we vermoeid terug keren naar het hotel, maar Elske heeft onderweg nog even mooi bloemen heuveltje gespot en wil die nog even vast leggen. We zetten de auto alvast bij het hotel neer en lopen met onze volle buiken nog even een rondje door de straat. De prachtige bloemen worden van alle kanten vast gelegd en inmiddels flink vermoeid lopen we terug naar ons motel. De heerlijke douche en het bed voelden goed aan en na de nodige administratie en contacten met het thuisfront vallen we weer heerlijk in slaap.