Tot ziens Washington, dag Oregon

Aberdeen valt ons echt wel een beetje tegen. Misschien omdat er te veel industrie is en de stad te rommelig is. Dus nadat we alles weer in de auto hebben gepakt, rijden we het stadje uit de highway 101 weer op. Enkele afslagen later rijden we alweer langs het water en zitten we weer met een dikke glimlach achter het stuur. We rijden nu langs een baai waardoor de zee voor het eerst aan onze linkerzijde ligt en dat voelt behoorlijk vreemd. Maar als we in de verte de brug tussen de staat Washington en Oregon zien liggen, leggen we ons er snel bij neer. De brug is heel gaaf en bizar lang. Op twee derde hangt er ineens: Welcome in Oregon” en rijden we de stad Astoria binnen. In het oude stadscentrum is een grote farmer markt waar we even over heen lopen. Zeker nu met mijn rugklachten ia het fijn om af en toe een stukje te gaan lopen. Maar eerlijk gezegd heb ik hier een ander doel. Vlakbij de markt is een winkel met de naam Monktiki ceramic. De kunstenaar produceert al tientallen jaren cocktail bekers en ik zou graag eens een kijkje bij hem willen nemen. Door de winkelruit zie ik al direct een aantal mooie bekers staan, maar ook vreemde Duits Oostenrijkse bier pullen. Die had ik nou weer niet verwacht hier. Eenmaal binnen word ik helemaal enthousiast, want de man heeft diverse prachtige bekers te koop staan. En ook nog eens voor een hele nette prijs. Al snel heb ik er twee uitgekozen die ik zeker meeneem naar Nederland. Naast de balie staat een grote vitrine kast die bijna helemaal vol staat met oude tikibekers. Het zijn collector items die helaas niet verkocht worden. Helaas want er staan een aantal hele bijzondere bij. Na een klein gesprekje met de eigenaar / kunstenaar doet hij nog even de deur open van het tiki cafe die naast de galerij winkel zit., Het is er donker, maar als de lampen aan gaan staan we midden in een jaren 60 tiki cafe met de bekende versieringen. Een geweldige sfeer en heel aardig dat hij even de moeite nam. Na het korte maar gezellige gesprek lopen we nog een stuk de boerenmarkt over en eten we een broodje als lunch bij de auto. Wat een gezellige stad is dit en de mensen zijn weer zo vriendelijk.

We rijden het oude centrum uit langs de kust en volgen de prachtige weg richting het plaatsje Seaside. Niet dat we hier blijven, maar een aantal dorpjes die hier langs de kust liggen willen we bezoeken vanwege hun toeristische trekpleister. Zo ook in Seaside waar we even de surfscene gaan bewonderen. Helaas is het vandaag maar 12 graden en is de zee enorm ruig. Helaas hangt er een rode vlag op het strand wat betekend dat er niemand het water in mag om te surfen. We zien dan ook flinke golven op de kust afkomen. Drie of vier meter met gemak en denderend op een van de vele rotspartijen. Door onderstroming is het echt te gevaarlijk nu om te surfen helaas. Het plaatsje is echt ontzettend gezellig en heeft een leuk centrum. Het is hier en daar wel wat ouder, maar de gebouwen hebben een enorm jaren vijftig uitstraling en er zijn een aantal leuke winkels. Er is een pand met oude kermis attracties en er is een gave vintage winkel waar een heel goed cadeau voor onze Floor kan scoren. 

Helaas hangt de gehele kust in een wolk van mist dus kunnen we niet alle eilanden goed zien en voelt alles een beetje vochtig, maar het geeft wel een prachtig gezicht aan de kust. We stappen weer in de auto en zetten door naar het plaatsje Cannon Beach. Wederom een klein surf strand dorpje aan zee, die vergelijkbaar is met het plaatsje Carmel by Sea in Californië. Dat vonden we heel erg betoverend en hier hangt dezelfde sfeer. Hele gave huisjes en veel kunst galerijen en hobby winkeltjes. Tussen alle huisjes in staan enorm hoge naaldbomen te pronken in de wind. Enkele bomen die aan de rand van de duinen staan zijn helemaal krom gegroeid door de constante zeewind. We lopen via een zijweg het strand op en zien daar honderden pelikanen in het water staan. Ze vliegen steeds in kleinere groepen om elkaar heen en klappen dan hard met hun vleugels op het water. Het is mooi om naar te kijken, want ze hebben zo hun eigen bezigheden en als ze met een groep van vijftien, twintig soms wel met vijftig tegelijkertijd laag over de golven heen vliegen, zie je hoe gladjes ze in formatie vliegen om vervolgens weer neer te strijken en met hun vleugels te gaan klapperen. Via de hoofdstraat lopen we terug naar de auto en zetten de laatste rit in voor vandaag over highway 101. De weg is hier en daar kronkeliger dan ooit en zo nu dan moeten we weer stijgen of dalen. Een tegemoetkomende auto is flink aan het seinen met zijn lampen en voordat ik kan beseffen wat de reden is, duik ik op mijn remmen, omdat er een paar herten midden op de weg lopen. Gelukkig reden we niet al te hard de berg op en is er ruimte genoeg om de herten even te bewonderen. Met gepaste snelheid rijden we om ze heen en via een paar kronkels zitten we alweer langs de kust. De prachtige groene natuur en de grijs witte ruige zee aan de rechterzijde van ons. Het is fantastisch rijden.

We rijden het plaatsje Tillamook binnen en al snel het terrein op van ons hotel. Het ziet er weer prima uit. We installeren ons weer voor de aankomende nacht en zetten een wasje aan in de machine. Een volle mand kost 1,50 per wasbeurt. Ondertussen rijden we naar het centrum om een hapje te eten. Een prima salade met wat patat, gebakken aardappel en voor mij stukjes rundvlees. Heerlijke maaltijd na zo’n dag rijden. Terug in het hotel stoppen we wederom voor 1,50 de was in de droger en gaan vast douchen. De droger heeft zo’n dertig minuten nodig, dus na het douchen kunnen we weer genieten van een koffer vol schone kleding. Nu even de administratie doen en lekker slapen.